Αν μας επιτρέπετε λίγο υποκειμενισμό, θα πούμε ανερυθρίαστα ότι κατά την ταπεινή μας γνώμη αυτή είναι η ωραιότερη συνοικία της Βαρκελώνης και η περιοχή που βρίσκονται τα ξενοδοχεία μας. Τα λαβυρινθώδη σοκάκια της περνάνε κάτω από καμάρες, ανάμεσα σε γοτθικές εκκλησίες και μεσαιωνικά κτίρια, πριν καταλήξουν σε ένα ακόμα hip μπαράκι ή άλλη μία μισοφωτισμένη πλατεΐτσα βγαλμένη από φιλμ νουάρ.

Πιάνετε τραπεζάκι με θέα –και άρωμα– θάλασσα και δοκιμάζετε όσα περισσότερα πιατάκια φορτωμένα με θαλασσινά και μη μεζεδάκια αντέχετε. Εννοείται πως συνοδεύετε με παγωμένες μπύρες ή δροσερά αρωματικά κρασιά.

Ο καταλανός αρχιτέκτονας τα έργα του οποίου μοιάζουν βγαλμένα από την παιδική φαντασία, γεμάτα χρώμα και καμπυλωτές γραμμές, άφησε εμφανές το στίγμα του σε κάθε γωνιά της πόλης. Το χρωματιστό Πάρκο Guell, η αιωνίως ημιτελής αλλά υπέροχη Sagrada Familia, το κυματιστό Casa Batlo, τα φανάρια της Placa Reial και η αλλόκοσμη La Pedrera, αλλιώς γνωστή και ως Casa Mila, είναι μερικά μόνο από τα “SOS” για να ξεκινήσετε.

Ακόμη και αν δεν είστε λάτρεις της μοντέρνας τέχνης, το περίφημο MACBA είναι αξιοθέατο από μόνο του: Ξεκινά από ένα γοτθικό παρεκκλήσι και συνεχίζει σε ένα μοντέρνο κτίριο, κατάλευκο απ’ άκρη σε άκρη. Μόνιμες και περιοδικές εκθέσεις στις αίθουσές του πυροδοτούν τις γνωστές συζητήσεις περί του τι είναι, τελικά, τέχνη και τι όχι. Αν ο μοντερνισμός σας πέσει υπερβολικά… μοντέρνος, μπορείτε πάντα να στραφείτε στα έργα των, εχμ, κλασικών μοντερνιστών, στο Μουσείο Πικάσο και το Ίδρυμα Χουάν Μιρό.

Εκατό συνολικά οικοδομικά τετράγωνα γύρω από το Passeig de Gracia, μια κεντρική λεωφόρο της πόλης, συναποτελούν την αγαπημένη γειτονιά της αστικής τάξης του 19ου αιώνα. Σήμερα, το Eixample φιλοξενεί στους δρόμους του μερικά από τα καλύτερα δείγματα αρχιτεκτονικής της πόλης (όπως τα προαναφερθέντα Casa Batlo, La Pedrera και Sagrada Familia) αλλά και ενδιαφέρουσες γκαλερί, όμορφα café Και gay friendly στέκια.

Ο καταπράσινος λόφος της πόλης, στον οποίο ανεβαίνετε με τελεφερίκ –ή με τα πόδια, αν αντέχετε την ανηφόρα– είναι η αγαπημένη έξοδος κατοίκων και επισκεπτών της πόλης τα ηλιόλουστα Σαββατοκύριακα. Ακολουθήστε το παράδειγμα των ντόπιων, και ελάτε με τα καλαθάκια σας φορτωμένα κρασί και σνακ. Μετά το υπαίθριο τσιμπούσι, μην παραλείψετε να βολτάρετε στο Pueblo Espanol, το πανέμορφο «Ισπανικό Χωριό»: ένα θεματικό πάρκο στον λόφο του Montjuic, που απεικονίζει ολόκληρη την Ισπανία σε μικρογραφία –με κτίρια σε φυσικό μέγεθος, κτισμένα σύμφωνα με τις επιταγές της τοπικής αρχιτεκτονικής κάθε ισπανικής περιοχής.